تاری دید یک اختلال رایج بینایی است که می تواند افراد را در هر سنی تحت تأثیر قرار دهد. تاری دید می تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد، از جمله شرایط پزشکی زمینه‌ای و سبک زندگی. در این مقاله به بررسی علل تاری دید می‌پردازیم و چند درمان خانگی برای کاهش این مشکل ارائه می‌دهیم.
تاری دید چیست؟
تاری دید به وضعیتی اطلاق می‌شود که در آن اشیا مبهم و نامشخص به نظر می‌رسند. تاری دید می تواند یک یا هر دو چشم را تحت تأثیر قرار دهد و ممکن است یک مشکل موقت یا مزمن باشد. درک علل تاری دید برای یافتن درمان‌های مؤثر ضروری است.
علایم تاری دید چیست؟
تاری دید می تواند به عنوان نشانه‌ای از شرایط مختلف ظاهر شود که طیفی از مسائل جزئی با درمان‌های ساده تا نگرانی‌های شدیدتر سلامتی را در برمی‌گیرد. چندین علامت رایج و علل بالقوه مرتبط با تاری دید جای بحث دارد:
1. تاری عمومی: این وضعیت می تواند یک یا هر دو چشم را درگیر کند. هنگامی که فقط یک چشم را تحت تأثیر قرار می‌دهد، ممکن است به عواملی مانند نزدیک بینی، دوربینی، آستیگماتیسم یا بیماری‌های زمینه‌ای چشم نسبت داده شود. برعکس، وقتی هر دو چشم تاری را تجربه می‌کنند، ممکن است علت آن مسائل سیستمیک مانند فشار خون بالا یا دیابت باشد.
2. تاری دید ناگهانی: اگر تاری دید به طور ناگهانی ظاهر شود، نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد. این شروع ناگهانی می تواند نشان دهنده یک وضعیت شدید باشد، از جمله سکته مغزی، سکته چشم (انسداد شریان یا سیاهرگ شبکیه) یا جداشدگی شبکیه.
3. تاری تدریجی بینایی: تاری تدریجی اغلب ناشی از روند طبیعی پیری است، به ویژه شروع پیرچشمی، که معمولاً در حدود 40 سالگی شروع می‌شود. علاوه بر این، شرایطی مانند آب مروارید می تواند منجر به کاهش تدریجی وضوح بینایی در طول زمان شود.
4. تاری دید با سردرد: بروز همزمان تاری دید و سردرد می تواند نشان دهنده شرایط مختلفی مانند سردردهای میگرنی باشد که اغلب با اختلالات بینایی یا افزایش شدید فشار خون همراه است. در موارد نادرتر، تومور مغزی که مسیرهای بینایی را تحت تأثیر قرار می‌دهد ممکن است علت زمینه‌ای باشد.
5. تاری دید همراه با درد چشم: تاری دید همراه با درد چشم ممکن است نشانه عفونت چشم (کنژنکتیویت یا کراتیت)، آسیب چشم، گلوکوم (بسته شدن زاویه حاد یا بسته شدن زاویه) یا یووئیت (التهاب یووه) باشد. برای جلوگیری از آسیب بیشتر به چشم، رسیدگی فوری به علت اصلی ضروری است.
6. تاری دید و خشکی چشم: شرایطی مانند سندرم خشکی چشم یا سندرم بینایی کامپیوتری می‌تواند منجر به تاری دید، به ویژه پس از استفاده طولانی مدت از صفحه نمایش بدون وقفه شود. استفاده از اشک مصنوعی و انجام استراحت‌های منظم می تواند به کاهش این علامت کمک کند.
7. تاری دید در شب: مشکل در دید در شب یا در شرایط کم نور ممکن است نشانه اولیه آب مروارید باشد. آب مروارید اغلب با افزایش سن همراه است و شامل کدر شدن عدسی طبیعی چشم می‌شود.
8. نوسان شفافیت بینایی: اگر وضوح دید شما در طول روز در نوسان است، ممکن است ناشی از دیابت (رتینوپاتی دیابتی)، خشکی چشم، یا تغییرات در سطح فشار خون که بر چشم‌ها تأثیر می‌گذارد، باشد.
9. تاری دید پس از آسیب چشم: هر گونه ضربه به چشم باید ارزیابی فوری پزشکی را برای رد وجود آسیب شدید به ساختار چشم انجام دهد. حتی آسیب‌های به ظاهر جزئی نیز در صورت عدم درمان می‌توانند عواقب طولانی مدت داشته باشند.
10. علائم همراه: تاری دید همراه با علائم اضافی مانند شناورها (لکه‌های ریز یا شکل‌های تار عنکبوت)، جرقه‌های نور یا دیدن سایه پرده مانند بر روی میدان دید شما می تواند نشان دهنده جداشدگی شبکیه باشد، یک اورژانس پزشکی که نیاز به توجه سریع دارد.
با توجه به اینکه تاری دید می تواند ناشی از طیف گسترده‌ای از علل زمینه‌ای باشد، توجه به علائم همراه و شرایطی که در آن تاری رخ می‌دهد بسیار مهم است. برخی شرایط نیاز به مداخله پزشکی فوری برای جلوگیری از اختلال بینایی پایدار دارند؛ بنابراین، توصیه می‌شود همیشه با یک متخصص مراقبت‌های چشمی مشورت کنید تا علت اصلی تاری دید را مشخص کنید و دوره مراقبت مناسب را دریافت کنید.
توصیه های سبک زندگی برای درمان تاری دید تاری دید و روش های درمان آن:
درمان تاری دید اغلب شامل رسیدگی به علت زمینه‌ای است که می‌تواند از عیوب انکساری (مانند نزدیک‌بینی، دوربینی، آستیگماتیسم و پیرچشمی) تا شرایط سلامتی (مانند دیابت، فشار خون بالا و آب مروارید) متغیر باشد. در حالی که درمان‌های خاص باید توسط یک متخصص هدایت شوند، چندین توصیه سبک زندگی می تواند به مدیریت یا حتی بهبود تاری دید کمک کند. علاوه بر این، کمبود ویتامین‌های خاصی بر سلامت بینایی تأثیر می‌گذارد.
توصیه‌های سبک زندگی برای تاری دید عبارت‌اند از:
- معاینات منظم چشم: برای تشخیص زودهنگام هرگونه تغییر یا شرایط بینایی، معاینات منظم چشم را انجام دهید.
- نور مناسب: هنگام مطالعه یا انجام کارهایی که نیاز به تمرکز بصری برای کاهش فشار چشم دارند، از نور کافی اطمینان حاصل کنید.
- محدود کردن زمان استفاده از نمایشگر: زمان صرف شده در مقابل صفحه نمایش کامپیوتر و دستگاه‌های تلفن همراه را کاهش دهید. قانون 20-20-20 را دنبال کنید: هر 20 دقیقه، حداقل 20 ثانیه به چیزی در فاصله 20 فوتی نگاه کنید.
- از لنز استفاده کنید: از عینک یا لنزهای تماسی تجویز شده طبق دستور متخصص چشم خود استفاده کنید.
- محافظت از چشم: هنگام ورزش یا کار در شرایط خطرناک برای جلوگیری از آسیب از عینک محافظ استفاده کنید.
- رژیم غذایی سالم: یک رژیم غذایی متعادل غنی از میوه‌ها، سبزیجات و اسیدهای چرب امگا 3 می تواند از سلامت چشم حمایت کند. غذاهایی مانند هویج، سبزیجات برگ دار، ماهی و تخم مرغ مفید هستند.
- بیماری های مزمن را مدیریت کنید: شرایط مزمن مانند دیابت و فشار خون بالا را با داروی مناسب و تغییر شیوه زندگی تحت کنترل خود نگه دارید.
- ترک سیگار: سیگار کشیدن می‌تواند برخی از بیماری‌های چشمی مانند دژنراسیون ماکولا یا لکه زرد در چشم و آب مروارید را بدتر کند و منجر به تاری دید شود.
- هیدراته ماندن: نوشیدن آب به مقدار کافی در روز می تواند به کاهش خشکی و سوزش چشم کمک کند.
- به طور منظم ورزش کنید: فعالیت بدنی منظم می تواند سلامت کلی را بهبود بخشد که به نوبه خود می تواند برای سلامت چشم مفید باشد.
کمبود کدام ویتامین باعث تاری دید می شود؟
تاری دید می تواند ناشی از کمبود برخی ویتامین‌ها و مواد مغذی باشد که مهم‌ترین آنها عبارت‌اند از:
ویتامین A : این ویتامین برای حفظ بینایی سالم بسیار مهم است. کمبود ویتامین A می تواند منجر به شب کوری و خشکی چشم شود که ممکن است به تاری دید کمک کند. کمبود شدید یا طولانی مدت می تواند منجر به خشکی دهان شود، وضعیتی که می تواند به قرنیه آسیب برساند و منجر به کوری شود.
ویتامین D: مطالعات اخیر نشان می‌دهد که کمبود ویتامین D ممکن است با خطر بیشتر نزدیک بینی و دژنراسیون ماکولا مرتبط با سن مرتبط باشد، اگرچه تحقیقات بیشتری برای درک کامل این ارتباط‌ها مورد نیاز است.
کمپلکس ویتامین B: کمبود برخی ویتامین‌های گروه B مانند ویتامین B12 و B6 می تواند بینایی را تحت تأثیر قرار دهد. به‌عنوان‌مثال، کمبود ویتامین B12 با نوروپاتی بینایی همراه است که می تواند باعث تاری یا کاهش دید شود.
اسید های چرب امگا 3: در حالی که اسیدهای چرب امگا 3 ویتامین نیستند، مواد مغذی ضروری هستند که از سلامت چشم حمایت می‌کنند. کمبود امگا 3 می تواند منجر به سندرم چشم خشک شود که ممکن است به تاری دید کمک کند.
ترکیب یک رژیم غذایی غنی از این ویتامین‌ها و مواد مغذی یا مصرف مکمل‌های توصیه شده توسط یک ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی می تواند به جلوگیری از کمبودهایی که می تواند منجر به تاری دید شود کمک کند. با این حال، شناسایی علت خاص تاری دید از طریق یک معاینه جامع چشم بسیار مهم است. همیشه برای تشخیص و برنامه درمانی مناسب با متخصصان مراقبت‌های بهداشتی مشورت کنید.
راه درمان تاری دید چیست؟ (راه های درمان تاری چشم)
درمان تاری دید به علت اصلی آن بستگی دارد. درمان‌های مختلف می‌توانند به بهبود وضوح بینایی کمک کنند، از اقدامات اصلاحی ساده تا مداخلات پزشکی پیچیده‌تر. در اینجا چند روش رایج برای درمان تاری چشم وجود دارد:
عینک یا لنز: عینک یا لنزهای تماسی برای عیوب انکساری مانند نزدیک بینی، دوربینی، آستیگماتیسم و پیرچشمی تجویز می‌شوند.
تجویز دارو: برخی از داروها مانند آنتی‌بیوتیک‌ها برای عفونت‌های چشم یا داروهایی برای کنترل دیابت و فشار خون بالا می‌توانند به مدیریت شرایطی که باعث تاری دید می‌شوند، کمک کنند.
جراحی با لیزر: روش‌هایی مانند لیزیک می‌تواند عیوب انکساری را اصلاح کند، نیاز به عینک یا لنز تماسی را کاهش داده یا از بین می‌برد.
جراحی آب مروارید: این عمل شامل برداشتن عدسی کدر چشم و جایگزینی آن با یک لنز مصنوعی است.
درمان خشکی چشم: این درمان ممکن است شامل اشک مصنوعی، قطره‌های چشمی تجویزی یا روش‌هایی برای مسدود کردن مجاری اشک برای حفظ رطوبت در چشم باشد.
تغییرات سبک زندگی: مدیریت سطح قند خون در دیابت، بهبود رژیم غذایی، افزایش فعالیت بدنی و ترک سیگار می تواند به بهبود بینایی تحت تأثیر این شرایط کمک کند.
ورزش های چشمی: در برخی موارد، به ویژه در مورد فشار چشم یا نارسایی همگرایی، ورزش‌های چشم ممکن است به بهبود بینایی کمک کنند.
چه موقع برای درمان تاری دید به پزشک مراجعه کنیم؟
برای تاری چشم در شرایط زیر باید با پزشک مشورت کنید:
تاری دید ناگهانی: اگر تاری دید به طور ناگهانی و بدون دلیل واضح رخ دهد، بسیار مهم است که فوراً به پزشک مراجعه کنید زیرا می تواند نشان دهنده یک بیماری جدی مانند سکته مغزی یا جدا شدن شبکیه باشد.
درد یا آسیب: تاری دید همراه با درد چشم، سردرد یا پس از آسیب باید در اسرع وقت ارزیابی شود.
توجه به علائم همراه تاری دید: اگر تاری دید با علائمی مانند سردرد شدید، تهوع، استفراغ، دوبینی یا حساسیت به نور همراه است، به دنبال مراقبت‌های پزشکی باشید.
علائم مداوم یا بدتر: اگر تاری دید مداوم باشد یا بدتر شود، حتی اگر در ابتدا جزئی به نظر می‌رسید، بررسی آن مهم است.
شرایط سلامت موجود: افراد مبتلا به دیابت، فشار خون بالا، یا سایر شرایط سلامتی که می‌توانند بینایی را تحت تأثیر قرار دهند، در صورت مشاهده هرگونه تغییر در بینایی خود، باید به پزشک خود مراجعه کنند.
تأثیر بر فعالیت های روزانه: اگر تاری دید بر توانایی شما برای انجام کارهای روزمره، رانندگی، مطالعه یا کار تأثیر می‌گذارد، وقت آن است که با یک متخصص چشم مشورت کنید.
رفع سریع تاری دید با مشاوره با یک متخصص می تواند به جلوگیری از آسیب بیشتر چشم کمک کند و به طور بالقوه بیماری‌های جدی سلامت را زود تشخیص دهد. درمان مناسب تا حد زیادی به علت تاری دید بستگی دارد، بنابراین معاینه و تشخیص دقیق بسیار مهم است.
نتیجه
به طور خلاصه، در حالی که تاری دید می تواند نشانه بسیاری از شرایط مختلف باشد، از خوش‌خیم تا جدی، درک علائم همراه، شروع و مدت آن برای تشخیص و درمان بسیار مهم است. هنگامی که شک دارید یا اگر تغییرات ناگهانی یا شدید در بینایی را تجربه می‌کنید، مشاوره فوری با متخصص و چشم پزشک همیشه بهترین راه حل است.
پرسش‌های متداول:
تاری دید فقدان وضوح در دید است که باعث می‌شود اشیا خارج از فوکوس و مه آلود به نظر برسند. این عارضه می تواند یک چشم (تاری دید یک طرفه) یا هر دو چشم (تاری دید دو طرفه) را تحت تأثیر قرار دهد و ممکن است به دلایل مختلفی ایجاد شود، از مسائل جزئی که به راحتی قابل درمان هستند تا شرایط سلامت جدی که نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارند.
سرگیجه و تاری دید در کنار هم می تواند نشان دهنده چندین بیماری از جمله فشار خون پایین، کم آبی بدن، عوارض جانبی داروها یا مسائل جدی‌تر مانند سکته مغزی یا بیماری‌های قلبی عروقی باشد.
دوبینی و تاری دید از عوارض نادر تزریق بوتاکس هستند که معمولاً در عرض چند هفته با از بین رفتن اثرات بوتاکس برطرف می‌شوند. با این حال، مدت زمان ممکن است بر اساس پاسخ فرد به درمان و ناحیه تزریق شده متفاوت باشد.
تاری یک چشم: تاری دید در یک چشم ممکن است نشان دهنده شرایطی مانند ساییدگی قرنیه، آب مروارید، گلوکوم، دژنراسیون ماکولا یا مشکل شبکیه باشد.
تاری هر دو چشم: وقتی هر دو چشم تحت تأثیر قرار می‌گیرند، ممکن است به دلیل شرایط سیستمیک مانند دیابت، فشار خون بالا یا مسائل عصبی باشد.
تاری دید خطرناک تلقی می‌شود و در موارد زیر نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد:
به طور ناگهانی رخ می‌دهد، همراه با درد، قرمزی یا سردرد است، همراه با علائمی مانند سرگیجه، مشکلات گفتاری یا ضعف در اندام‌ها (می تواند نشان دهنده سکته باشد)، بعد از مصدومیت اتفاق می‌افتد. مشاوره فوری با یک ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی برای تشخیص و درمان علت زمینه‌ای بسیار مهم است.
بسیاری از شرایط می توانند منجر به تاری دید شوند، از جمله:
عیوب انکساری (نزدیک بینی، دوربینی، آستیگماتیسم)، دیابت، آب مروارید، گلوکوم، دژنراسیون ماکولا، میگرن، اسکلروز چندگانه، استرس و افسردگی می‌توانند به طور غیرمستقیم بر بینایی تأثیر بگذارند، احتمالاً به دلیل تنش که منجر به فشار یا خشکی موقت چشم می‌شود و به تاری دید کمک می‌کند.
تاری دید همراه با دوبینی می‌تواند نشانه‌ای از اختلالات عصبی، آسیب‌های مغزی یا چشمی، بیماری تیروئید یا شرایطی باشد که بر عضلات یا اعصاب کنترل‌کننده چشم‌ها تأثیر می‌گذارد.
در طول همه‌گیری کووید-19، برخی از افراد تاری دید را گزارش کردند، احتمالاً به دلیل تأثیر ویروس بر بدن یا به عنوان یک عارضه جانبی بیماری شدید. با این حال، به عنوان یک علامت اولیه ویروس ذکر نشده است.
تاری دید در دوران بارداری به دلیل تغییرات هورمونی که بر احتباس مایعات تأثیر می‌گذارد و به طور بالقوه شکل و ضخامت قرنیه را تغییر می‌دهد، نسبتاً شایع است. معمولاً موقتی است اما باید تحت نظر باشد.
سابقه پزشکی فرد و معاینه فیزیکی: ارزیابی علائم، سابقه سلامتی و معاینه فیزیکی می تواند به تعیین دقیق علت کمک کند.
معاینه چشم: یک معاینه جامع چشم، شامل تست‌های بینایی و بررسی سلامت چشم، بسیار مهم است.
آزمایش‌های خون: این آزمایش‌ها می‌توانند شرایط زمینه‌ای مانند دیابت یا فشار خون بالا را نشان دهند.
سینوزیت شدید می تواند منجر به تاری دید شود، به خصوص اگر باعث فشار بر چشم شود یا اگر عفونت به ناحیه چشم سرایت کند.
تاری چشم اگر ناگهانی، شدید یا همراه با علائم دیگری مانند درد، سردرد یا علائم عصبی باشد، می‌تواند نشانه یک وضعیت خطرناک باشد.
تاری دید ناگهانی در هر دو چشم می تواند به دلیل یک مشکل سلامتی مهم مانند سکته مغزی، فشار خون شدید یا واکنش به دارو باشد که نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد.
